Przedmiotem pierwszej edycji konkursu jest fizyka materii skondensowanej, zwłaszcza półprzewodniki i materiały z dwuwymiarowym gazem elektronowym (grafen, MoS2, interfejsy...), ich wytwarzanie i charakterystyka, właściwości elektryczne i optyczne, czujniki i detektory. 

Do konkursu zaproszeni są polscy naukowcy prowadzący badania w zakresie fizyki teoretycznej i doświadczalnej. Laureat otrzyma nagrodę w postaci miesięcznego pobytu badawczego we Francji, w wybranym przez siebie laboratorium. Będzie również poproszony o wygłoszenie kilku wykładów pod egidą Francuskiego Towarzystwa Fizycznego. Nagroda pokrywa koszty podróży w obie strony między Polską a Francją, wypłatę stypendium w wysokości 1704 euro oraz daje prawo do skorzystania z mieszkania w domu akademickim w wyjątkowej cenie wynoszącej maksymalnie 15,57 euro dziennie oraz do pokrycia kosztów przejazdu na terytorium Francji z lotniska do miejsca docelowego.

Każdy badacz może dowolnie wybrać przedmiot swojej pracy badawczej i ośrodek, w którym chce prowadzić badania. Treść wykładów do przeprowadzenia przez laureata zostanie ustalona w porozumieniu z Francuskim Towarzystwem Fizycznym.

Aby wziąć udział w konkursie należy złożyć dokumentację zawierającą:

• CV określające profil kandydata (wykaz publikacji, tematyka badań, działalność naukowa);
• Formularz administracyjny (do pobrania ze strony internetowej Instytutu Francuskiego w Polsce);
• Projekt badawczy (ewentualnie wspólny);
• Zaproszenie od dyrektora wybranego laboratorium we Francji.

Szczegóły: http://institutfrancais.pl/sciences-universites/pl/2015/02/04/nagroda-im-jana-gaja-za-badania-w-dziedzinie-fizyki/

Aplikacje należy złożyć do dnia 30 kwietnia 2015 r. z listą pięciu dowolnie wybranych publikacji i z dopiskiem « Candidature Prix Jan Gaj » zgodnie z instrukcją zamieszczoną w formularzu zgłoszeniowym.

Wyniki zostaną ogłoszone w maju 2015 roku a pobyt badawczy będzie mógł się rozpocząć w okresie między 15 czerwca a 30 grudnia 2015 r.

Jan Gaj (1943-2011). W latach 80 dwudziestego wieku Jan Gaj nawiązał ścisłe kontakty z francuskimi naukowcami (zwłaszcza z Paryża, Grenoble i Montpellier). Urodzony w Krakowie, przez większą część swojego życia naukowego pracował na Wydziale Fizyki, w Instytucie Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorem zasadniczych, często cytowanych artykułów. Swoją ostatnią, bardzo istotną pracę naukową wydał w 2011 roku. Obdarzony wnikliwą inteligencją, doskonały dydaktyk i autor poważnej spuścizny naukowej, był zarazem człowiekiem o wielkiej kulturze i wspaniale władał językiem francuskim. Dla wszystkich swoich francuskich kolegów był jednocześnie przyjacielem o wielkim sercu, gościnności i kurtuazji.