Profesor Andrzej Garbacz z Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej jest jedną z tych osób, które w sposób szczególny przyczyniły się do nawiązania tej bliskiej międzynarodowej relacji. Niemniej początki współpracy pomiędzy naszą Uczelnia a Uniwersytetem w Liège sięgają początku lat siedemdziesiątych, kiedy to szefem laboratorium materiałów budowlanych w Liège był profesor Kazimierz Gamski. Obecna edycja współpracy została podjęta w roku 2000 na wniosek strony belgijskiej i została wpisana do protokołu wykonawczego międzyrządowej umowy o współpracy między Francuską Społecznością Belgii – Region Walonii a Polską. Koordynatorami pierwszego projektu (2000-2002) byli szefowie zakładów materiałów budowlanych: profesor Robert Degeimbre z Uniwersytetu w Liège i profesor Lech Czarnecki z Politechniki Warszawskiej.  Kolejne projekty (2003-2016) koordynowali profesor Luc Courard ze strony Walonii i profesor Andrzej Garbacz ze strony polskiej.

- Z profesorem Courardem spotkałem się na posiedzeniu Komitetu Technicznego RILEM, międzynarodowej organizacji zrzeszającej ekspertów i laboratoria działające w zakresie inżynierii lądowej. W tym samym czasie ukazało się ogłoszenie o możliwości ubiegania się o wymianę dwustronną. Doszliśmy do wniosku, że warto podjąć wyzwanie. We wniosku nawiązaliśmy do postaci  prof. Kazimierza Gamskiego, doktora honoris causa Politechniki Krakowskiej, który wyjechał do Belgii i tam został szefem laboratoriów materiałów budowlanych - wspomina prof. Andrzej Garbacz.

Projekt miał dotyczyć oceny skuteczności napraw konstrukcji betonowych w kilku aspektach m.in. w zakresie czynników, które wpływają na skuteczną naprawę i kształtowanie adhezji pomiędzy materiałem naprawczym a podłożem betonowym. Pod uwagę wzięto również nieniszczące metody oceny skuteczności napraw. - Rozwijaliśmy szereg metod ultradźwiękowych oraz impact-echo, a także zakupiliśmy odpowiedni sprzęt. Jako że projekt przedłużono do 2005 r. mogłem nadal pracować z profesorem Courardem. Jednocześnie powstała możliwość wyjazdu na Erasmusa dla naszych studentów. Dzięki uczestniczeniu w realizacji projektów nie musieli partycypować w kosztach utrzymania, a jedynie skupić się na swoich osiągnięciach. Student - Michał Górka, który podjął wyzwanie i pojechał na wymianę, zdążył przez miesiąc zrobić tak duże wrażenie, że do dziś wyniki jego badań są wykorzystywane przy różnego rodzaju prezentacjach. Kolejni studenci również wnieśli duży wkład w rozwój współpracy. Każdy z nich przygotował co najmniej jedną publikację, opublikowaną w czasopismach o wysokim impact-faktorze. Na szczególne wyróżnienie zasługuje dr inż. Tomasz Piotrowski, który po wykonaniu badań na Uniwersytecie w Liege obronił pracę magisterską napisaną w języku angielskim. Później został zatrudniony na Wydziale Inżynierii Lądowej, gdzie obronił doktorat, a obecnie przygotowuje się do wszczęcia procedury habilitacyjnej. Został też zaproszony do zaprezentowania swoich osiągnięć podczas wizyty króla Belgii Filipa w Polsce jak przykład właściwie realizowanej mobilności polskich i belgijskich studentów - kontynuuje opowieść profesor.

Wystąpienie prof. Andrzeja Garbacza podczas Polsko-Walońskiego Sympozjum w Politechnice Warszawskiej/fot. Biuletyn PW

Do tej pory badania laboratoryjne do swoich prac magisterskich i inżynierskich przeprowadziło w Liège siedmiu studentów z Politechniki Warszawskiej. Dwie prace zostały nagrodzone przez Ministra Infrastruktury. W ramach współpracy badania naukowe prowadziło również trzech studentów z Uniwersytetu w Liège. Wyniki uzyskane w ramach sześciu projektów polsko-walońskiego zespołu, opublikowano w ponad 60 publikacjach.

Współpraca polsko-belgijska, choć skodyfikowana w ramach odpowiednich umów, w pewnym momencie swoim rozmachem zaczęła wykraczać poza granice Unii Europejskiej.  - W 2006 r. na jednym z kongresów, organizowanych wówczas w Lizbonie, poznaliśmy z prof. L. Courardem profesora B. Bissonnette z Kanady. Od tej pory staramy się przygotowywać wspólne referaty na każdą konferencję.  Nasza współpraca często obywa się niemal bez słów, gdyż mamy to samo podejście do zagadnień inżynierii materiałów budowlanych. Artykuły, które piszemy są dość często cytowane. Dzięki nim udało się sformułować oryginalne podejście stosowane do napraw konstrukcji betonowych - inżynierii powierzchni betonu. Przedstawiono je m.in. w książce pod tytułem „Concrete Surface Engineering” opublikowanej przez Taylor &Francis Group w serii „Modern Concrete Technology”.  - zauważa prof. Andrzej Garbacz.

W ramach polsko-walońskiej współpracy obie strony spotykają się naprzemiennie co pięć lat. Wyniki pierwszych czterech projektów zostały zaprezentowane podczas pierwszego sympozjum pt. „Trendy w inżynierii materiałów budowlanych” w Warszawie w 2005 r. Drugie spotkanie: „Concrete Repair Science: new trends” zorganizowano w Liège w 2010 r. Czerwcowe sympozjum w Politechnice Warszawskiej „3R: reduce, reuse and recycle in constructions” podejmowało zagadnienia związane z wdrażaniem idei zrównoważonego rozwoju w budownictwie. - Na poprzednim sympozjum organizowanym w Belgii obecny był Ambasador Polski. Początkowo datę kolejnego spotkania planowano na rok 2015 - zgodnie z harmonogramem, lecz w związku z dwudziestą rocznicą podpisania umowy międzyrządowej pomiędzy Polską a Belgią, obchody zostały przesunięte na rok następny tj. 2016  - wyjaśnia prof. Andrzej Garbacz. - W Belgii współpraca Politechniki Warszawskiej z Uniwersytetem w Liège uchodzi za wzorcową, co zresztą było wyrażone w bezpośrednich kontaktach m.in. z premierem Walonii Rudym Demotte, który zaszczycił swoją obecnością jubileuszowe spotkanie w Politechnice Warszawskiej. Organizacja sympozjum została oceniona bardzo wysoko. Duża w tym zasługa dr inż. Wioletty Jackiewicz-Rek z Zakładu Inżynierii Materiałów Budowlanych oraz inż. Pauliny Urbańskiej, która jeszcze jako studentka miała możliwość realizacji badań na Uniwersytecie w Liege w ramach współpracy  - dodaje prof. Andrzej Garbacz. 

Rozmawiała: Izabela Koptoń-Ryniec

Powiązany materiał:
15-lecie współpracy Politechniki Warszawskiej oraz Uniwersytetu w Liège