Zaprezentowana ponaddźwiękowa rakieta H1 w wersji D jest rakietą sondującą atmosferę, napędzaną silnikiem na paliwo stałe. Jej osiągi to: pułap maksymalny 10 km, prędkość maksymalna 1000 m/s, przeciążenia w końcowej fazie pracy silnika 50 g. W chwili zakończenia pracy silnika rakieta 3-krotnie przekracza prędkość dźwięku.

Zadaniem rakiety jest przetestowanie zastosowanych przez studentów technologii i rozwiązań konstrukcyjnych. Sprawdzane będą m.in. wytrzymałość na przeciążenie, drgania i niezawodność w trudnych warunkach. Rakiety typu H1 mogą służyć do testowania podzespołów, które miałyby być wystrzelone na orbitę. Jednocześnie można dzięki nim przeprowadzać badania naukowe, np. dokonywać pomiarów warunków fizyczno-atmosferycznych na wysokości 10 km.

Studenci SKA uczestniczący w realizacji projektów rakietowych

Budowa rakiety H1 jest kolejnym etapem na drodze do budowy niewielkiej rakiety nośnej umożliwiającej wynoszenie tzw. CanSat'ów w niskie partie atmosfery. Standard CanSat to eksperymenty naukowe wielkości puszki po napoju o objętości 0,33 l oraz masie do 350 g. Wyrzucane są one z rakiety na ustalonej wysokości, zazwyczaj na pułapie maksymalnym samej rakiety. W lipcu br. projekt CanSat Launcher uzyskał wsparcie amerykańskiego koncernu Raytheon. Grant pozwoli studentom na zbudowanie testowego egzemplarza rakiety, weryfikację zastosowanych rozwiązań technicznych oraz testy nowego silnika. Przybliży to młodych inżynierów do zorganizowania pierwszego polskiego konkursu CanSat’ów.

Rakieta H1 prezentowana podczas konferencji prasowej

Na sobotę 3 października zaplanowany jest start rakiety H1, który ma się odbyć się na poligonie artyleryjskim w pobliżu Torunia. Do tego celu studenci wykorzystają mobilną wyrzutnię własnej konstrukcji, pozwalającą odpalać rakiety o wadze do 80 kilogramów. H1 ma osiągnąć prędkość około 1000m/s i pułap do 10 kilometrów.

O SKA

Sekcja Rakietowa Studenckiego Koła Astronautycznego przy wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej zrzesza młodych pasjonatów technik rakietowych. Celem studentów jest zdobycie wiedzy i doświadczenia w tej dziedzinie inżynierii.

Dawid Cieśliński, Koordynator Sekcji Rakietowej, udziela wywiadu mediom

Rakiety powstałe w Sekcji:

• Amelia1 – pierwsza, jednostopniowa rakieta zbudowana w Studenckim Kole Astronautycznym w roku 2011. Przeprowadzono 2 loty tej konstrukcji. Osiągany pułap 500 m.
• Amelia2 - następczyni A1. Rakieta dwustopniowa mająca na celu przetestować system rozdzielania stopni. Pułap maksymalny to 2,5 km w wariancie z małymi silnikami i 4km w przypadku zastosowania większego silnika w 1 stopniu. Wystrzelona w 2013 roku.
• H1 w wersjach prototypowych – budowana w latach 2013-2014 roku. Pierwszy lot zakończony eksplozją silnika na wysokości 90m. Podczas drugiego lotu rakieta osiągnęła pułap 8 km.

Rakiety projektowane:

• H1 w wersji CanSat Launcher
• Rakieta Edukacyjna

H2 - dwustopniowa rakieta typu H

Sekcja Rakietowa SKA współpracuje między innymi z: Instytutem Techniki Cieplnej Politechniki Warszawskiej, Uczelnianym Centrum Badawczym Obronności i Bezpieczeństwa Politechniki Warszawskiej, Pracownią Technologii Kosmicznych Centrum Technologii Kosmicznych Instytutu Lotnictwa.

Podobny artykuł:
Systemy rakietowe dla Polski. Spotkanie prasowe w Politechnice Warszawskiej