W ramach programu studenci pracują nad stworzeniem układu czujników i obracających się luster. Gotowy system o nazwie LUSTRO ma zostać wyniesiony za pomocą balonu stratosferycznego na wysokość ok. 25–33 km i pozostać tam przez kilka godzin. Podczas lotu dane o intensywności promieniowania UV zbierać będą dwa peryskopy.

Dane te zostaną zapisane na karcie pamięci oraz częściowo wysłane radiowo do stacji naziemnej, aby potem móc przeanalizować je pod kątem zmian w trakcie lotu przez atmosferę. Chcemy sprawdzić, co dzieje się z promieniowaniem, gdy zmienia się np. gęstość atmosfery czy pojawiają się chmury. Szczególnie interesują nas właśnie chmury i ich wpływ na intensywność promieniowania - wyjaśnia koordynator projektu Aleksander Masłowski.

Badania stratosfery pod kątem intensywności promieniowania UV prowadzi się przede wszystkim z kosmosu, za pomocą satelitów - oraz z ziemi, z wykorzystaniem czujników. Funkcjonują także modele rozkładu tego promieniowania, oparte na latach pomiarów i doświadczeń. Użycie balonu stratosferycznego do tego celu nie jest nowością, jednak studenci planują rozszerzyć zakres badań. Zamierzają przekonać się, czy w sprawie promieniowania nie dzieje się w atmosferze coś jeszcze ciekawszego, od tego czego można się spodziewać.

LUSTRO (Light-and Ultraviolet Strato-and Tropospheric Radiation Observer) to projekt realizowany w ramach programu REXUS/BEXUS przez członków Sekcji Balonowej Studenckiego Koła Astronautycznego działającego przy Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. Do tej pory zespół przeszedł pomyślnie wstępną fazę projektowania i przygotowuje się do prezentacji projektu przed ekspertami z programu. Lot balonu z eksperymentem LUSTRO planowany jest na jesień 2018 roku.

Informacje na temat projektu są dostępne na stronie: www.pw.edu.pl