Gmach Główny Politechniki jest miejscem gdzie nadzwyczaj często spotyka się nauka z kulturą. Jednym z przejawów tych spotkań są m.in. organizowane cyklicznie wystawy malarstwa i rysunku. Zobaczmy to jeszcze raz.
Autorami wystaw organizowanych w Gmachu Głównym PW są architekci z kręgów Warszawskiej Szkoły Rysunku Architektonicznego przy Zakładzie Dziedzictwa Architektonicznego i Sztuki na Wydziale Architektury PW. Do tej pory mogliśmy oglądać prace m.in.: prof. zw. dr hab. inż. arch. Sławomira Gzella, mgr inż. arch. Włodzimierza Karczmarzyka, prof. zw. dr hab. inż. arch. Konrada Kuczy-Kuczyńskiego, dr inż arch. Mirosława Orzechowskiego, mgr inż. arch. Ryszarda Rogali, dr inż arch. Michała Suffczyńskiego, dr inż. arch. Adama Suflińskiego. Wśród chętnie podejmowanych tematów znalazły się m.in. różne oblicza Warszawy (2014 r.), polskich zabytków (2015 r.) oraz nastrojowych krajobrazów (2015 r.). Te ostanie odmalował dr inż. arch. Piotr Grodecki z Zakładu Architektury Współczesnej, Wnętrz i Form Przemysłowych.
W sali 123 znajdującej się tuż obok Sali Senatu wystawiane również były prace profesora Zygmunta Kamińskiego, który w 1915 roku był współzałożycielem powstałego w 1915 roku Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej oraz założycielem Warszawskiej Szkoły Rysunku Architektonicznego. Na wernisażu zorganizowanym na jesienią 2015 r. mogliśmy podziwiać grafiki malarza, nagradzane na wystawie w 1925 r. banknoty oraz projekt godła RP z 1927 r. - pierwowzór obecnie obowiązującego.
Pod kierunkiem architekta Adama Suflińskiego powstały również akwarele, których autorami byli słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku Politechniki Warszawskiej skupieni przy Pracowni Rysunku Malarstwa i Rzeźby przy Wydziale Architektury PW. Ich prace ukazujące m.in. pejzaże, portrety, żywą i martwą naturę zostały zaprezentowane w Dużej Auli Gmachu Głównego PW.
W minionym roku oglądaliśmy także prace prof. Henryka Dąbrowskiego, współtwórcy Warszawskiej Szkoły Rysunku Architektonicznego, architekta związanego z Kazimierzem Dolnym i wybitnego rysownika monumentalnej architektury polskiej i sakralnej. Rok 2016 zamknęła wystawa „Czas Przeszły 1985-1989” dr. inż. arch. Adama Suflińskiego, która stanowi niezwykły zapis architektury, przyrody, miast i miejscowości Syrii i Iraku.
Powyższe podsumowanie nie wyczerpuje całej tematyki wystaw i ich kolejnych odsłon w Gmachu Głównym PW, niemniej rok 2017 z pewnością obdarzy nas nowymi krajobrazami w politechnicznej przestrzeni kultury. Relacje z wernisaży będziemy prezentować w Biuletynie PW.
Tekst i zdjęcia: Biuletyn PW