Wystawa „Konstrukcje Wacława Zalewskiego”

Wystawa powstała w oparciu o materiały ekspozycji, zorganizowanej przez MIT w 2006 roku, uzupełnianej stopniowo w Polsce. Oprócz plansz z fotografiami zrealizowanych i projektowanych obiektów, po raz pierwszy możemy zobaczyć m.in. makietę rozebranego Supersamu i ostatni pomysł Wacława Zalewskiego - makietę budynku wysokościowego z kwietnia 2015 roku.

Wernisaż wystawy Wacława Zalewskiego/fot. Grzegorz Banaszek

Autor wystawy:

• prof. dr hab. inż. arch. Wojciech Zabłocki.

Komitet organizacyjny wystawy:

• Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa,
• Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Politechniki Warszawskiej,
• Peri Polska.

Podczas wernisażu odbyła się uroczystość wręczenia Dyplomu i Statuetki Złotej Księgi Absolwentów Politechniki Warszawskiej Wacławowi Zalewskiemu. W jego imieniu wyróżnienie odebrał syn.

Złota Księga Wacława Zalewskiego/
fot. BPW

Słowo o Wacławie Zalewskim

Wacław Zalewski urodził się w 1917 roku w Samogródku pod Kijowem w polskiej rodzinie, osiadłej tam od czasów Władysława IV. Studia inżynieryjne rozpoczął na Politechnice Warszawskiej w 1935 roku, dyplom uzyskał na Politechnice Gdańskiej w 1947 roku. W czasie powstania walczył w szeregach AK na Czerniakowie, potem w Lasach Kabackich.

Po ukończeniu studiów pracował w latach 1948 - 1962 w Biurze Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego „Bistyp” w Warszawie oraz dydaktycznie na Politechnice Warszawskiej. W tym czasie powstały liczne nowatorskie konstrukcje jego pomysłów: przekrycia powłokowe zakładów przemysłowych, piętrowe magazyny o konstrukcji głowicowej, Super Sam w Warszawie, hala sportowo-widowiskowa Spodek w Katowicach i wiele innych. W roku 1962 Wacław Zalewski wyjechał do Wenezueli jako profesor wizytujący Uniwersytetu de los Andes w Meridzie. Jednocześnie rozwinął ożywioną działalność projektową.

Jego dziełem są areny sportowe o wiszących dachach w Maracaibo i Barcelonie, Muzeum w Caracas, szkoły, budynki mieszkalne i biurowe, a także rozkładany pawilon Wenezueli na Światowej Wystawie w Sewilli. Ten ostatni projektował już na odległość, ponieważ w 1965 roku został zaproszony jako profesor do Massachusets Institute of Technology - MIT w Cambridge, gdzie prowadził głównie działalność edukacyjną i wydawniczą aż do przejścia na emeryturę w 1988 roku.

W 1998 roku Wacław Zalewski otrzymał doktorat "honoris causa" na Politechnice Warszawskiej. Jednocześnie rozpoczął serię studialnych projektów budynków wysokościowych, opartych na teorii Mitchella. Ostatnie jego poszukiwania konstrukcyjne zaowocowały serią budynków wysokich w formie spirali. Był także inicjatorem projektu pieszych kładek przez Wisłę.  Był i jest znakomitym i inspirującym partnerem architektów, w przeszłości Jerzego Hryniewieckiego i Macieja Krasińskiego, obecnie Wojciecha Zabłockiego. Jego teoria przepływu sił wywarła duży wpływ na metody projektowania plejady polskich konstruktorów.

Profesor Wacław Zalewski mieszka aktualnie w Bostonie, ale utrzymuje stały kontakt z przyjaciółmi i współpracownikami w Warszawie.

Wydarzenie zorganizowano pod patronatem prof. dr hab. inż. Jana Szmidta, Rektora Politechniki Warszawskiej w ramach obchodów 100-lecia Odnowienia Tradycji Politechniki Warszawskiej.

Fotogaleria z otwarcia wystawy TUTAJ.