Bandurzyści w murach Małej Auli Politechniki Warszawskiej

XC Wielka Muzyka w Małej Auli była kolejną odsłoną wydarzenia wpisanego już od wielu sezonów w krajobraz muzycznych doznań Politechniki Warszawskiej. Profesor Andrzej Jakubiak - inicjator przedsięwzięcia, przywitał gości słowami, które nawiązały do wspólnych początków obu uczelni: Politechniki Warszawskiej oraz Politechniki Kijowskiej, ustanowionych w roku 1898 dekretem cara Mikołaja II. Trzecią szkołą wyższą powołaną tym samym aktem prawnym był Instytut Technologiczny w Petersburgu.

Bandurzyści* pod batutą Walentyny Rudenko wykonali ukraińskie pieśni ludowe m.in. Iwanku, Iwanku czy też niezwykle popularne również i u nas Hej, sokoły. W programie nie zabrakło akcentów z różnych stron świata (Armenii, Bułgarii, Hiszpanii, Portugalii) oraz występów charyzmatycznych, młodych solistów. Niespodzianką było wykonanie na bandurach rockowych szlagierów takich jak: It’s My Life z repertuaru grupy Bon Jovi oraz Nothing Else Matters - Metalliki.

Występ młodzieży z Politechniki Kijowskiej zakończył muzyczny sezon Wielkiej Muzyki w Małej Auli w roku akademickim 2015/2016.

Fotogaleria XC koncertu z cyklu Wielka Muzyka w Małej Auli

*Bandura - ukraiński ludowy instrument muzyczny należący do chordofonów, w którym struny szarpie się palcami lub plektronem. Protoplastą bandury była najprawdopodobniej kobza lub lutnia. Pierwsza wzmianka o ukraińskich bandurzystach pochodzi ze źródeł polskich z 1441 roku. W początku XX wieku przeżyła swój renesans, urastając do narodowego symbolu Ukrainy, atrybutu pieśniarzy wykonujących dumki. W latach stalinowskich gra na bandurze, jako symbolu nacjonalizmu ukraińskiego, została zakazana. Po odzyskaniu niepodległości gra na niej przeżywa ponowny rozkwit. (źr. Wikipedia)