Karta Zawodowa Inżyniera w opinii eksperta

Niniejszy artykuł zawiera wypowiedź prof. J. Suchego, która nawiązuje do opublikowanego przez nas wcześniej materiału Karta Zawodowa Inżyniera.

Eur Ing (Euroinżynier) i Engineering Card (Karta Zawodowa Inżyniera) to dwa bardzo różne narzędzia, których najważniejszym celem jest zwiększenie mobilności kadr i łatwiejszego uznawania ich kompetencji.

Idea Engineering Card powiązana jest z działaniami Parlamentu Europejskiego, zmierzającymi do utworzenia jednolitej bazy danych profesjonalistów w Europie, która ułatwiłaby im poruszanie się na tym rynku. W odpowiedniej dyrektywie zapisano już takie zasady dla niektórych zawodów, np. medycznych czy architektów. Inżynierowie postanowili, wyprzedzając nieco prace Parlamentu stworzyć własny system, co do zasady kompatybilne z proponowanym European Professional Card, czyli elektroniczną bazą danych. Dodatkowym elementem jest tutaj legitymacja, zawierająca najważniejsze informacje. Pozwala to na szybki przepływ informacji podczas pierwszego kontaktu pracodawcy i potencjalnego pracownika czy stażysty. Najważniejsze informacje to: ukończenie studiów inżynierskich I, II lub III stopnia na uczelni, kierunku, znajdującej się na liście akceptowanych przez FEANI (INDEX). Na tej liście są wszystkie polskie uczelnie techniczne i większość prowadzonych przez nie kierunków kształcenia.

Obecnie jesteśmy w trakcie aktualizacji tych danych (przejście ze studiów jednolitych na dwustopniowe, zmiany nazw uczelni, wydziałów, kierunków itd.). W Polsce proces akredytacji przez FEANI naszego szkolnictwa technicznego przeprowadzono w latach osiemdziesiątych z dominującą rolą Naczelnej Organizacji Technicznej. Jest to informacja bardzo ważna, bo zapewnia o tym, że posiadacz takiej karty ukończył studia zapewniające odpowiedni poziom kompetencji zawodowych. Ponadto na karcie jest też informacja o liczbie zrealizowanych przez niego form kształcenia podyplomowego, uzyskanych certyfikatów. Jest to więc informacja o umiejętności doskonalenia ustawicznego. Jest też informacją o posiadanym doświadczeniu zawodowym. Wszystko to jest potwierdzone przez krajowe organizacje naukowo – techniczne a także niezależną komisję. Dane te przekazywane są do bazy koordynowanej przez FEANI. Chęć takiego ułatwienia w poruszaniu się po Europie zgłaszali między innymi absolwenci i studenci podczas Forum Jednolitego Rynku, zorganizowanego w trakcie polskiej prezydencji w UE.

Tytuł Euro Inżyniera to zupełnie inna sprawa. Jest to tytuł zawodowy nadawany przez FEANI osobom, które mogą wykazać się pewnym zbiorem osiągnięć zawodowych, np. zrealizowanych projektów, opanowanych języków, doświadczeniem zawodowym. Tytuł ten jest często używany w krajach o złożonym systemie kształcenia, np. w Wielkiej Brytanii. Dzięki umowom z organizacjami spoza Europy jest on także szanowany na innych kontynentach. Mówiąc w sposób bardzo uproszczony, to taki inżynierski doktorat.

Pewnie, że karierę międzynarodową można robić tuż po studiach bez tego typu dokumentów a nawet i bez wykształcenia. Naszym zadaniem jest jednak ułatwienie kompetentnym inżynierom poruszania się po tym rynku.

Prof. dr hab. inż. Józef Suchy

Przypisy:

FEANI - Europejska Federacja Narodowych Stowarzyszeń Inżynierów/Europejska Federacja Krajowych Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych.

Polskim Członkiem Narodowym od września 1992 r. jest Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych - FSNT NOT - jako jedyna organizacja inżynierska w kraju.

NOT - Naczelna Organizacja Techniczna.