Balon miał na celu przetestowanie zaprojektowanych przez członków Koła układów elektronicznych, wykonanie zdjęć Ziemi z dużej wysokości oraz testowanie i eksperymentalne wykorzystanie znajdujących się na pokładzie balonu ładunków użytecznych.

Misja PW-Launcher 1 wyniosła do stratosfery pięć eksperymentów naukowych: trzy Sekcji Balonowej - KULLA 2, KULLA 3, CAPELLA P1, jeden Zespołu PW-Sat2 - PARTICULA 4 oraz eksperyment studentki Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

Start balonu 18.04.2015/fot. Sekcja Balonowa SKA PW

Opis eksperymentów

• Mylarowa, pokryta aluminium KULLA 2 to elektrostatyczny próbnik (sonda kulowa) wyposażony w aparaturę mierzącą natężenie pola elektrycznego w miarę wzlotu w wyższe warstwy atmosfery. Dodatkowo w jego dolnej części umieszczono rurkę Prandtla, umożliwiającą pomiar ciśnienia statycznego oraz dynamicznego w czasie zlotu na ziemię (różnica ciśnień pozwala określić rzeczywistą prędkość opadania).
• Mylarową, a zarazem przezroczystą KULLĘ 3 zaprojektowano w celu zbadania właściwości termodynamicznych powłoki (wewnętrznego efektu cieplarnianego) za pomocą półprzewodnikowego czujnika temperatury. Badanie pozwala wprowadzić odpowiednią poprawkę do obliczeń aerostatycznych stratosferycznego sterowca nowej generacji ROMA (Remotely Operable Multipotential Aerostat).
• 200-metrowa CAPELLA P1 to prawdopodobnie największa (najdłuższa) napowietrzna antena na świecie, pozwalająca zebrać niezbędne informacje na temat zachowania się tak długiej i giętkiej struktury w czasie lotu przez naładowane elektrycznie chmury oraz w czasie podróży na ziemię. Będąca odbiorczym dipolem symetrycznym, CAPELLA P1 posiada własną, malutką gondolę, w której umieszczono sprzężony z przewodami odbiorczymi odbiornik radiowy nastawiony na częstotliwość 225 kHz. Dzięki temu pokładowy rejestrator dźwięku umożliwi zbadanie propagacji w troposferze sygnału z Radiowego Centrum Nadawczego w Solcu Kujawskim (np. przejście z fali przyziemnej w falę przestrzenną). Doświadczenia i wyniki zebrane w trakcie przeprowadzania eksperymentu CAPELLA P1 posłużą do stworzenia następnego eksperymentu (CAPELLA 1), będącego już napowietrznym nadajnikiem z symetryczną, 300-metrową anteną, przeznaczoną na fale myriametrowe. Patronem programu CAPELLA zostało Stowarzyszenie Park Kulturowy Radiostacja Babice, część sprzętu elektronicznego dostarczyła firma ZimTech z Warszawy.
• PARTICULA 4/PW-Sat2 Sail to stratosferyczna wersja żagla deorbitacyjnego, w jaki zostanie wyposażony drugi polski studencki satelita PW-Sat2. Żagiel o powierzchni 4 m2 zaprojektowano w celu wypuszczenia go pod gondolą, wzdłuż przechodzącej przez jego środek linki stabilizującej. W ten sposób uzyskany zostanie krótkotrwały efekt mikrograwitacji. Rozwijająca się za pomocą prototypowego mechanizmu sprężynowego konstrukcja będzie filmowana z góry i z dołu przez kamery (górna kamera umieszczona w gondoli głównej balonu, dolna w ochronnym pojemniku, będącym punktem mocowania anteny eksperymentu CAPELLA P1).
• Eksperyment z aparatem otworkowym prowadzony przy wykorzystaniu urządzenia badającego wpływ zmian intensywności promieniowania słonecznego na różnych wysokościach lotu na materiał światłoczuły.

Balon w stratosferze/fot. Sekcja Balonowa SKA PW

Szczegóły misji:

• Termin: 18.04.2015 godz. od 14:00 do 17:00 czasu lokalnego.
• Miejsce: współrzędne (WGS-84) 49°55'56.8"N 19°00'49.7"E.
• Wykonawca przedsięwzięcia: Sekcja Balonowa Studenckiego Koła Astronautycznego Politechniki Warszawskiej.
• Kolor balonu: biały.
• Kolor spadochronu: pomarańczowo-granatowy.
• Rodzaj balonu: balon średni, gazowy, wypełniony helem.
• Ilość balonów: 1 szt.
• Średnica balonu: min. 216 cm, max 1310 cm.
• Prędkość wznoszenia: 10 m/s.
• Prędkość opadania: 6 m/s.
• Częstotliwość radiosondy: 144,8 MHz.
• Granice pionowe: 32000km (FL 1050).

Wyniki eksperymentów poznamy już wkrótce. Aktualne informacje dostępne są na fanpage'u sekcji: facebook.com/SekcjaBalonowa.