Projekt studentów PW - silnik rakietowy na paliwo ciekłe

Zespół pracował nad silnikiem trzy lata. „To pierwszy taki silnik na Politechnice Warszawskiej i jeden z pierwszych w Polsce” - podkreślał główny konstruktor urządzenia Aleksander Gorgeri. Dodał również - „Przeprowadzaliśmy obliczenia, symulacje, analizy, krok po kroku sprawdzaliśmy każdy podsystem i dopiero, kiedy byliśmy pewni, że wszystkie działają, zorganizowaliśmy pełny test”.

W silniku opracowanym przez warszawskich studentów jako paliwo wykorzystywana jest kerozyna (paliwo wykorzystywane w odrzutowcach), a jako utleniacz - podtlenek azotu (gaz rozweselający). Może on pracować nawet przez 20 sekund, generując ciąg rzędu 500N - co wystarczy do napędzenia rakiety.

Silniki rakietowe na paliwo ciekłe wykorzystują ciekły lub gazowy utleniacz i płynne paliwo jako reduktor. Są bardziej złożone niż silniki na paliwo stałe, ale też od nich wydajniejsze i bezpieczniejsze, bo w ich przypadku można kontrolować proces spalania.
Jak dodał Aleksander Gorgeri - „Nie jest to produkt już gotowy do użytku w przemyśle kosmicznym. Stosunkowo niskim kosztem jesteśmy jednak w stanie udoskonalić technologię, żeby można ją w pełni wykorzystać. Najtrudniejszy krok, czyli zbudowanie działającego silnika mamy już za sobą”.